Francien Zeggelt en Toon Schut
Evenals het huis 112 jaar oud, maar daarmee is nog niets gezegd;
Want hoeveel keer is hij al niet opnieuw aangelegd?
De voortuin is parkeerplaats met leilindes, hulst en een bloemenbordes;
De zijkant wat stenig en op weg naar meer groen-succes;
Eenmaal door de poort is daar het wauwgevoel, zoals het hoort:
Het aanzicht van vijver & bomen & bloemen & zitjes, dat ons nog altijd bekoort!
Voortuin en zijkant
Toen wij in 2000 ons huis kochten, was het 50 jaar kantoorpand geweest. Vanaf het moment dat wij het pand weer omtoverden in een woonhuis is onze voortuin onze private parkeerplaats. We hadden een vooruitziende blik: parkeren op eigen erf is – indien mogelijk – immers de huidige trend.
Grind dat water doorlaat, leilindes die inmiddels echt wel van enige omvang zijn. Een hulstheg die het in de randstedelijke wind altijd wat moeilijk heeft en een bordes vol met potten planten.
De zijkant van het huis is wat stenig met aan de linkerkant den-achtigen die tot een meter of 2 vanaf de grond, hun mooiste tijd wel gehad hebben. Ons project is nu om de stammen te laten begroeien met hedera, zodat de afscheiding met de buren groen(er) wordt/blijft.
Een meerjarenproject en dat is ook goed te zien. Rijdende bakken met eeuwig blijvend groen fleuren het pad verder op.
Achtertuin met vijver
Door de poort, met meteen links plaats voor alle vijf de afvalbakken, komt er een heerlijke achtertuin. Vanwege onze kleine kleinkinderen die veel bij ons zijn, hebben we een heel groot, stevig en gelukkig ook – letterlijk – groen hek neergezet. Dat was nodig, omdat onze achtertuin een hele grote, U-vormige vijver bevat. Deze stamt uit de jaren 50 van de vorige eeuw, hij lijkt erg op de vijver van de Beukenhof, wie weet wel dezelfde tuinarchitect? In de vijver hebben we goudwindes, kikkers, waterlelies en verschillende soorten zuurstofplanten.
In 2001 hebben we zelf de tuin, rondom de bestaande vijver, helemaal opnieuw opgebouwd. Tijdens de kantoorperiode was de tuin verworden tot een grote massa struiken en bomen, waar geen doorkomen aan was. Het is leuk om te zien wat er wel en niet is aangeslagen en hoeveel de tuin alweer veranderd is sinds die tijd. Zo hebben we de afgelopen jaren moeder natuur wat meer de vrije hand gegeven. De tuin oogt daarom rommeliger, maar van alles zien opkomen en weer verdwijnen heeft ook ontegenzeggelijk charme. Achter in de tuin staat een grote groene beuk die, samen met de rode beuken van onze buren, toont hoe lang geleden deze tuinen voor het eerst zijn aangelegd.
Moeder Eend
Jaarlijks broeden er 1 tot 3 eenden in onze tuin, zij komen trouw terug. Ongeveer 24 uur na het uitkomen van de eieren neemt Moeder Eend haar pulletjes mee naar het landje van Bremmer, waar het voor de kleintjes niet meteen veilig leven is! Maar ………zo wordt een eendenoverschot wel voorkomen.
Verschillende zitjes
Wij hebben op verschillende plekken in de tuin zitjes, zo kunnen we overal zon ‘vangen’. Wij zitten graag rondom de buitenhaard: een stoere kachel op wielen. Tot slot is er sinds een aantal jaar een veranda gekomen met schuifpanelen aan de westkant. Daarmee vergroten wij het ‘buiten’seizoen enorm. Er wordt daar bijvoorbeeld ook de hele zomer gekookt.
Wij, Toon Schut & Francien Zeggelt, heten jullie van harte welkom op de open tuinen dag van de Vogelwijk!
