Stemmen uit het verleden deel 2
HISTORIE VOGELWIJK 1962-1964
Door Wim en Jean Hoogerdijk-Shaw
Toevallig deze site gevonden.
Wij hebben een aantal jaren in de Leeuwerikstraat gewoond. Toen we in 1962 trouwden zijn we gaan wonen op Leeuwerikstraat 5 bij het echtpaar Sonius, op een kamer en met gebruik van keuken.
Daar ging in die tijd een derde deel van mijn netto maandsalaris aan op, en wel 110.- gulden. In dat zelfde huis waren ook nog drie studenten woonachtig. Wij hadden boven de voorkamer, Sweder Schroten de achterkamer en Chiel Hoogendoorn en Wim Clay woonde op twee zolderkamers.
Het echtpaar Sonius had de benedenverdieping.Als je naar de zin van Mevr.Sonius te lang op de w.c. zat deed ze beneden het licht uit, ze dacht dan dat je vergeten was het licht uit te doen. Maar een grote brul deed wonderen, dan ging het licht weer aan. Zij en haar man waren niet vies van een slokje Schiedams water.
En als wij dorst hadden gingen we beneden op visite want met de drank was zij niet zuinig. Alleen voor haar man, want als zij uit ging werd er een streepje op de aangebroken fles gezet.De slijter kwam de bestelling altijd thuis afleveren want er gingen nog al wat flessen per week doorheen.Ook kwam daar regelmatig een meneer op visite als meneer Sonius niet thuis was. Hij kwam uit Rijnsburg en had daar als ijsverkoper de bijnaam Piet Lood.Hij prees zijn waren dan ook aan met de kreet”zo zwaar als lood”.Als je met vakantie ging was het zaak je kamerdeur goed af te sluiten, want als je weg was werd de kamer rustig doorverhuurd aan toeristen die op doorreis waren.
Een goed jaar later zijn we verhuisd naar Leeuwerikstraat 1 bij Mevr. Versteeg, daar hadden wij de hele verdieping boven met de zolder. Dat was dus een hele verbetering en voor minder geld.
In 1964 is daar onze zoon Melvin geboren.Na onze verhuizing naar nummer 1 is een vriend van ons, ook net getrouwd voor weer meer geld bij Sonius gaan wonen.
Goede herinneringen hebben we ook aan de Sperwer Kruidenier Diemel, hij heeft eens voor mijn vrouw die uit Engeland afkomstig is, alle ingredienten die nodig waren voor een Engelse kerstpudding op de gram af nauwkeurig afgewogen en keurig verpakt in kleine puntzakjes.
Jarenlang hebben wij nog het bestelboekje op onze verhuizingen meegenomen, maar helaas ik kan het nergens meer vinden. Met Johan Velzel ook uit de Leeuwerikstraat, heb ik nog op de Leidse Houtschool gezeten. Ook hebben wij de vlinderverzameling van de Heer Kroon eens mogen bekijken,die woonde schuin aan de overkant. Dat was ook wel grappig want toen het tijd voor koffie was kreeg mijn vrouw omdat zij Engelse was een kopje thee aangeboden. Maar als oorlogskind in Engeland had zij nooit thee leren drinken, dus tegen heug en meug toch maar opgedronken. Al met al hebben wij heel plezierige herinneringen aan de Vogelbuurt.